Już od pierwszych stron autor odsłania głębię więzów, jakie wytworzyły się między Papieżem, który przybył z daleka, a Bratem z Pietrelciny: zbieżność celów, ufność w Boga, miłość do Kościoła, poświęcenie braciom, sympatia i cześć. Wszystko to miało swą kulminację 16 czerwca 2002 roku, w dniu ogólnej i żywiołowej radości. Wtedy to Jan Paweł II ogłosił Ojca Pio świętym, czyli wyniósł go na ołtarze. Książka "Papież i Zakonnik" przyciąga swą prostotą, bogatą zawartością i sprawnym stylem narracji. Autor opowiada o trzech chwilach przeżytych przez Karola Wojtyłę w San Giovanni Rotondo. Szczególną uwagę zwraca jednak na pierwszy pobyt, który był w stanie pobudzić do nowych przemyśleń młodego studenta teologii, który przybył do Rzymu, by zgłębić znajomość Boga i Jego tajemnicy. Rezultatem tego pierwszego spotkania Ojca Pio z młodym kapłanem z Polski była prośba, z jaką kilkanaście lat po słynnym 1948 roku Karol Wojtyła zwrócił się do drogiego Ojca. Prosił o modlitwę w sprawie przypadku ciężkiej choroby, dotyczącej pewnej lekarki z Polski, żony i matki. Wielka wiara i ufność zwróciły uwagę Brata kapucyna i pozwoliły na uzyskanie cudu u dobrego Boga. Poprzez różne wątki Autor ułatwia zrozumienie, jak krzyżują się: modlitwa, cierpienie, ufność, miłość i pobożność. Ważną częścią tej pracy jest opis procesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego Ojca Pio z Pietrelciny. Najnowsza historia mówi nam z jednej strony o złożoności postaci Ojca Pio, z drugiej zaś strony o tym, że Jan Paweł II chciał ogłosić Ojca Pio świętym. Dowiadujemy się także o tym, że mimo tych chęci nigdy nie ingerował w proces, pozwalając, by sprawy przebiegały zgodnie z przewidzianym postępowaniem. Wszystko to i jeszcze więcej znajduje się w książce. Nicią przewodnią, która łączy Papieża Jana Pawła II z Ojcem Pio z Pietrelciny, jest jedyne w swym rodzaju doświadczenie Chrystusa Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego. Znalazł On dwóch wspaniałych świadków, którzy w różny sposób oświetlili drogę Kościoła w ostatnim wieku.